Extraatje!
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
20 November 2012 | Ghana, Kumasi
Hi hi!
Hier ben ik alweer, veel eerder dan gepland en totaal onverwachts! Vanochtend stonden Cille en ik keurig om 9.30 op Sofoline station te wachten op Enoch. Hij had geen idee dat we maar met z'n tweeen zouden zijn vandaag.. Blijkbaar was hij vergeten dat Willemijn nog steeds ziek is, Julie nog in Cape Coast en dat de twee nieuwe vrijwilligers, Hani (Australische JONGEN!!) en Jessica (Amerikaans, en in mijn huis!), morgen pas starten. De verpleegster die normaal met ons meegaat, Kate, had zich plotseling ziek gemeld en dus stonden we er met zn drieen voor. Onmogelijke opgave gezien de werkzaamheden die we moeten verrichten. Hij heeft ons toen maar vrij gegeven, vandaar dat ik zeeen van tijd heb en naar het internetcafe ben gegaan om mijn verhaal af te maken! Speciaal voor jullie!
Ik zal beginnen met de campagne voeringen die momenteel gaande zijn in heel Ghana. Een aantal maanden geleden is de oude president overleden, wat voor heel veel gefeest heeft gezorgd. Op 7 december as wordt de nieuwe president gekozen. We hebben afgelopen woensdag tijdens de meeting voorlichting gekregen over de verschillende partijen en hoe er hier wordt omgegaan met de verkiezingen. De twee grootste partijen zijn de 'umbrella's' (CDP) en de 'elephants' (NPP). 'Mijn' familie is groot fan van de NPP, en lopen dan ook elke dag rond met toeters, vlaggen, etc. in de kleuren van de Nederlandse vlag, want rood, wit en blauw zijn ook de kleuren van de NPP. Elke dag is er ergens wel een optocht met enorm veel lawaai van toeters, trommels, zingende en schreeuwende mensen. Het verkeer heeft het af en toe zeer moeilijk. Zo stonden wij zondag in Cape Coast ook zo'n 20 minuten vast, omdat alle wegen volstonden met mensen. Als obruni krijg ik geen folders in mijn handen geduwd, omdat ik toch niet in staat ben mee te stemmen, maar alle andere omstanders worden op de meest gekke manieren overgehaald zich aan te sluiten bij een partij. Het hilarische van alle ophef is dat de meeste mensen geen idee hebben waar hun partij voor staat of welke richitng ze zijn. Ik heb er inmiddels behoorlijk wat over gehoord, maar verder dan dat de NPP rechts is en de andere grote partij links, ben ik niet gekomen.. Ach, 7 december wordt een grote feestdag, dus ik kijk er best naar uit.
Die datum leidt gelijk naar het volgende onderwerp; Togo. Ik zou daar inderdaad naar toe gaan met Nienke, Willemijn en Hanna. Echter waren we gister bij de immigratiedienst om informatie te vragen over de kosten van een re-entry visum en een visum voor Togo. Dat bedrag was erg hoor, waardoor ik het niet volledig vertrouwde en besloten heb eerst te overleggen met Projects Abroad. Toen ik Gabby opbelde zei hij dat het bedrag klopte, maar dat de datum dat wij willen vertrekken en terugkomen absoluut onmogelijk is. We zouden namelijk op 6 december willen vertrekken om op 11 december weer terug te keren in Ghana. Helaas zorgt de verkiezingsgekte ervoor dat alle grenzen voor meerdere dagen, soms zelfs weken, worden gesloten na 7 december. Het gevolg zou dan zijn dat we vast zitten in Togo, en dat is niet de bedoeling. We gaan kijken of er wellicht een andere datum is dat we kunnen gaan, maar Willemijn vertrekt al op 19 december, dus het gaat moeilijk worden. We zullen zien!
Dan nog even over de jongetjes waar jullie allemaal zo gul voor hebben gedoneerd. Ik wil met name Ron en Pauline nog even extra bedanken, want jullie zijn echt krankzinnig lief geweest! Zoals ik eerder vertelde, zijn Willemijn en ik naar het ene jongetje geweest en hebben we hem alles gegeven. Echter is van het andere jongetje nog steeds geen spoor.. Volgens Steven, de meneer die ons heeft geholpen met het brengen naar de school etc, zou hij alleen naar een begrafenis zijn met zijn oma, om vervolgens in het weekend terug te keren. Dat is nu 2 weken geleden.. We maken ons best een beetje zorgen dat hij misschien in een weeshuis is gestopt, of terug is naar zijn moeder.. Elke dag bellen we met Steven en gelukkig krijgen we veel hulp van Enoch, dus we hopen dat hij een deze dagen tevoorschijn komt.. Door jullie gulle donaties heb ik een behoorlijk bedrag overgehouden. Mijn plan is om dat geld te gebruiken voor Hep-B- vaccinaties voor de kindjes in het weeshuis. De meeste kinderen zijn namelijk volledig in orde om geadopteerd te worden, maar een vaccinatie zou het proces enorm doen versnellen, aangezien toekomstige ouders zich daar dan geen zorgen meer over hoeven te maken. Hoe ik dat allemaal ga aanpakken, weet ik nog niet volledig, maar Enoch en ik hebben er wel al over gepraat, dus binnenkort weet ik meer.
Het doet met trouwens erg goed dat de mensen die tot nu toe hebben gereageerd zou positief zijn over mijn besluit om naar het weeshuis te gaan. Dat is een grote steun voor mij.
Gelukkig hoor ik hier vaak genoeg hoe goed het werk is dat we verrichten, iets wat moeilijke momenten dragelijk maken. Zo waren we laatst in een kerkgemeenschap en werden we aan het eind met z'n allen naar voren geroepen, omdat ze voor ons wilden bidden. Stonden we dan met Julie, AK, Cille, Kate, Enoch, Willemijn en ik. De vrouwen begonnen allemaal prachtig te zingen en ik geloof dat we zo'n 100x zijn geblessed door God. Kippenvel moment.
Ook wil ik nog even vertellen over de familie. Afgelopen donderdag waren alle vrouwen in de familie vanaf 4.30 's ochtends in de weer met pannen, potten, borden en bestek. In eerste instantie dachten we dat ze gek geworden waren, maar toen we naar buiten liepen om te vragen waar dat kabaal voor nodig was, werden we enorm verrast. Met z'n 8en waren ze aan het snijden, hakken, afwassen, zilver poetsen, etc. Allemaal voor een begrafenis van een dokter. De familie had namelijk de vraag gekregen de catering te verzorgen voor de begrafenis. Er werd gekoookt voor 120 man. Geweldig! Alle geuren en kleuren waren adembenemend en ik heb de rest van de ochtend zitten genieten in de tuin. Dat het zo vroeg in de ochtend was, kon niemand meer wat schelen. 's Avonds hebben we alle restjes mogen opeten, super lekker allemaal!
Ik geloof dat dit het voor nu was. Mijn volgende verslag komt echt pas volgende week, maar ik denk dat jullie wel even vooruit kunnen met de twee verslagen van gister en vandaag. Eet allemaal maar wat extra pepernoten en marsepein voor mij, want ik ben best jaloers dat ik het hele Sinterklaas festijn mis.. Hele dikke knuffel en tot volgende keer!
Hier ben ik alweer, veel eerder dan gepland en totaal onverwachts! Vanochtend stonden Cille en ik keurig om 9.30 op Sofoline station te wachten op Enoch. Hij had geen idee dat we maar met z'n tweeen zouden zijn vandaag.. Blijkbaar was hij vergeten dat Willemijn nog steeds ziek is, Julie nog in Cape Coast en dat de twee nieuwe vrijwilligers, Hani (Australische JONGEN!!) en Jessica (Amerikaans, en in mijn huis!), morgen pas starten. De verpleegster die normaal met ons meegaat, Kate, had zich plotseling ziek gemeld en dus stonden we er met zn drieen voor. Onmogelijke opgave gezien de werkzaamheden die we moeten verrichten. Hij heeft ons toen maar vrij gegeven, vandaar dat ik zeeen van tijd heb en naar het internetcafe ben gegaan om mijn verhaal af te maken! Speciaal voor jullie!
Ik zal beginnen met de campagne voeringen die momenteel gaande zijn in heel Ghana. Een aantal maanden geleden is de oude president overleden, wat voor heel veel gefeest heeft gezorgd. Op 7 december as wordt de nieuwe president gekozen. We hebben afgelopen woensdag tijdens de meeting voorlichting gekregen over de verschillende partijen en hoe er hier wordt omgegaan met de verkiezingen. De twee grootste partijen zijn de 'umbrella's' (CDP) en de 'elephants' (NPP). 'Mijn' familie is groot fan van de NPP, en lopen dan ook elke dag rond met toeters, vlaggen, etc. in de kleuren van de Nederlandse vlag, want rood, wit en blauw zijn ook de kleuren van de NPP. Elke dag is er ergens wel een optocht met enorm veel lawaai van toeters, trommels, zingende en schreeuwende mensen. Het verkeer heeft het af en toe zeer moeilijk. Zo stonden wij zondag in Cape Coast ook zo'n 20 minuten vast, omdat alle wegen volstonden met mensen. Als obruni krijg ik geen folders in mijn handen geduwd, omdat ik toch niet in staat ben mee te stemmen, maar alle andere omstanders worden op de meest gekke manieren overgehaald zich aan te sluiten bij een partij. Het hilarische van alle ophef is dat de meeste mensen geen idee hebben waar hun partij voor staat of welke richitng ze zijn. Ik heb er inmiddels behoorlijk wat over gehoord, maar verder dan dat de NPP rechts is en de andere grote partij links, ben ik niet gekomen.. Ach, 7 december wordt een grote feestdag, dus ik kijk er best naar uit.
Die datum leidt gelijk naar het volgende onderwerp; Togo. Ik zou daar inderdaad naar toe gaan met Nienke, Willemijn en Hanna. Echter waren we gister bij de immigratiedienst om informatie te vragen over de kosten van een re-entry visum en een visum voor Togo. Dat bedrag was erg hoor, waardoor ik het niet volledig vertrouwde en besloten heb eerst te overleggen met Projects Abroad. Toen ik Gabby opbelde zei hij dat het bedrag klopte, maar dat de datum dat wij willen vertrekken en terugkomen absoluut onmogelijk is. We zouden namelijk op 6 december willen vertrekken om op 11 december weer terug te keren in Ghana. Helaas zorgt de verkiezingsgekte ervoor dat alle grenzen voor meerdere dagen, soms zelfs weken, worden gesloten na 7 december. Het gevolg zou dan zijn dat we vast zitten in Togo, en dat is niet de bedoeling. We gaan kijken of er wellicht een andere datum is dat we kunnen gaan, maar Willemijn vertrekt al op 19 december, dus het gaat moeilijk worden. We zullen zien!
Dan nog even over de jongetjes waar jullie allemaal zo gul voor hebben gedoneerd. Ik wil met name Ron en Pauline nog even extra bedanken, want jullie zijn echt krankzinnig lief geweest! Zoals ik eerder vertelde, zijn Willemijn en ik naar het ene jongetje geweest en hebben we hem alles gegeven. Echter is van het andere jongetje nog steeds geen spoor.. Volgens Steven, de meneer die ons heeft geholpen met het brengen naar de school etc, zou hij alleen naar een begrafenis zijn met zijn oma, om vervolgens in het weekend terug te keren. Dat is nu 2 weken geleden.. We maken ons best een beetje zorgen dat hij misschien in een weeshuis is gestopt, of terug is naar zijn moeder.. Elke dag bellen we met Steven en gelukkig krijgen we veel hulp van Enoch, dus we hopen dat hij een deze dagen tevoorschijn komt.. Door jullie gulle donaties heb ik een behoorlijk bedrag overgehouden. Mijn plan is om dat geld te gebruiken voor Hep-B- vaccinaties voor de kindjes in het weeshuis. De meeste kinderen zijn namelijk volledig in orde om geadopteerd te worden, maar een vaccinatie zou het proces enorm doen versnellen, aangezien toekomstige ouders zich daar dan geen zorgen meer over hoeven te maken. Hoe ik dat allemaal ga aanpakken, weet ik nog niet volledig, maar Enoch en ik hebben er wel al over gepraat, dus binnenkort weet ik meer.
Het doet met trouwens erg goed dat de mensen die tot nu toe hebben gereageerd zou positief zijn over mijn besluit om naar het weeshuis te gaan. Dat is een grote steun voor mij.
Gelukkig hoor ik hier vaak genoeg hoe goed het werk is dat we verrichten, iets wat moeilijke momenten dragelijk maken. Zo waren we laatst in een kerkgemeenschap en werden we aan het eind met z'n allen naar voren geroepen, omdat ze voor ons wilden bidden. Stonden we dan met Julie, AK, Cille, Kate, Enoch, Willemijn en ik. De vrouwen begonnen allemaal prachtig te zingen en ik geloof dat we zo'n 100x zijn geblessed door God. Kippenvel moment.
Ook wil ik nog even vertellen over de familie. Afgelopen donderdag waren alle vrouwen in de familie vanaf 4.30 's ochtends in de weer met pannen, potten, borden en bestek. In eerste instantie dachten we dat ze gek geworden waren, maar toen we naar buiten liepen om te vragen waar dat kabaal voor nodig was, werden we enorm verrast. Met z'n 8en waren ze aan het snijden, hakken, afwassen, zilver poetsen, etc. Allemaal voor een begrafenis van een dokter. De familie had namelijk de vraag gekregen de catering te verzorgen voor de begrafenis. Er werd gekoookt voor 120 man. Geweldig! Alle geuren en kleuren waren adembenemend en ik heb de rest van de ochtend zitten genieten in de tuin. Dat het zo vroeg in de ochtend was, kon niemand meer wat schelen. 's Avonds hebben we alle restjes mogen opeten, super lekker allemaal!
Ik geloof dat dit het voor nu was. Mijn volgende verslag komt echt pas volgende week, maar ik denk dat jullie wel even vooruit kunnen met de twee verslagen van gister en vandaag. Eet allemaal maar wat extra pepernoten en marsepein voor mij, want ik ben best jaloers dat ik het hele Sinterklaas festijn mis.. Hele dikke knuffel en tot volgende keer!
-
20 November 2012 - 13:42
Jorien Licht-Geerts:
Lieve Charlotte,
Ik lees met heeeeeel veel bewondering je mooie verhalen. Wat doe je het goed, en zulke belangrijke dingen voor de gemeenschap daar!!! Ik heb heel veel respect voor je.
Ik sprak afgelopen zondag je lieve ouders. Ze zijn enorm trots, en terecht!
Blijf je ervaringen delen met ons, het is gaaf mee te leven.
Groeten en kus van mij, Floris en Fenne -
20 November 2012 - 15:51
Lilian:
Hoi lieve Lot,
Heerlijke verrassing weer zo snel een verslag haha! Ik geniet er nogsteeds enorm van om alles te lezen.
Heb je een tijdje geleden gemaild maar denk dat je zo veel mailtjes krijgt dat je daar helemaal niet aan toe komt, is ook niet erg want via je blog weet ik waar je mee bezig bent. en wat een top dingen zijn dat zeg!
je bewijst ook weer dubbel en dik wat voor top wijfie je bent door je zo te ontfermen over die jongentjes en andere kinderen in het weeshuis straks! Denk ook dat dat een goede beslissing is.
Lieverd ik ben ontzettend trost op je en mis je wel hoor!
Geniet! xxx -
20 November 2012 - 15:53
Lieke:
Hi Charlotte,
Wat een mooie ervaringen heb je alweer meegemaakt! Zo te lezen is het niet altijd makkelijk en kom je heftige situaties tegen, maar je hebt ook een goede positieve instelling, echt heel goed.
Geniet er nog maar even van in Ghana.
Groetjes,
Lieke (Projects Abroad Nederland) -
20 November 2012 - 16:22
Henreitte:
Lieve Lott, idd een verrassing zo snel weer van je te horen. Ben benieuwd hoe het stemmen daar gaat? Maar goed dat vervolg horen we wel van jou na 7 december. Ik heb een vraag over die lieve schattige kindjes in het weeshuis. Is het mogelijk vanuit Nederland een kindje te 'adopteren', dus financieel te steunen zodat hij/zij vaccinaties, school,kleding en voeding krijgt in het weeshuis? Onze lott heeft inmiddels ook al contact gehad met Projects Abroad en Charlotte wil graag in een weeshuis helpen en daarbij wat danslesjes geven aan de kindjes. Onze Lott is zo enthousiast geworden door jouw mooie verhalen. Weet niet of je het al weet, Melijn komt op 10 december weer naar Nederland. Haar moeder haalt net zoals jouw lieve mams haar op. Meisje, tot de volgende keer.
Dikke knuf Henriette -
20 November 2012 - 16:54
Margot Bary:
Hallo Charlotte,
Je moeder heeft jouw nieuwsbrief op Facebook gezet en zo kan ik meegenieten van jouw ervaringen.
Wat geweldig dat je dit hebt ondernomen. De manier waarop je erover schrijft en je enthousiasme maken duidelijk hoe belangrijk deze ervaring voor jou is. Daar zul je je leven lang op kunnen teren en blij mee zijn. Het is zo bijzonder om iets te kunnen betekenen voor kinderen die zo veel minder kansen hebben dan wij hier en tijdelijk een deel van hun leven te kunnen uitmaken.
Ik hoop dat je vooral blijft genieten, dan zullen wij meegenieten van jouw verhalen.
Hartelijke groet, Margot Bary (moeder van Félice) -
20 November 2012 - 17:45
Femke Taekema:
Hay Moppie!
Ik geniet helemaal met je mee! Wat een super gave ervaringen heb jij toch opgedaan tot nu toe! :)
Wat onwijs vreselijk van dat jongetje! Ik kreeg kippenvel toen ik het las. Ik hoop dat je 'm snel vind en anders kom je hem misschien in een weeshuis tegen en adopteer je hem zelf! Haha.
Over het weeshuis gesproken; ik denk dat dat de beste keus is voor jou mop! Je bent altijd met kindjes bezig en met je artsen opleiding, als je dit nu kan combineren is dat toch sowieso de beste oplossing voor jou? NIet twijfelen en volg je hart, komt dan allemaal goed!
Geniet nog van je laatste paar maandjes, ik vlieg over 4weken alweer naar huis..
Hele dikke kus en knuffel!! -
21 November 2012 - 10:04
Conny Van Tilburg:
Hi Charlotte,
wat maak je veel mee, al die indrukken, super wat je allemaal doet en nog gaat doen!
lieve groet,
Conny (van Tilburg)
-
21 November 2012 - 19:53
Angeline En Peter:
Wat een trots om een vriendin van jou te zijn. Het blijft een genoegen om je manier van schrijven te bewonderen. Ondanks dat je wat "gewend" raakt aan de levensomstandigheden daar , blijft het je raken en wil je alles doen. Nou zo te lezen doe je ontzettend veel en zijn de mensen ook dankbaar. Goed dat je ook ontspanning hebt en dingen kunt delen.
Inmiddels zijn wij de trotse opa en oma van Beerend, toch weer een fijn gezond en tevreden wondertje. Blij dat hij in onze wereld opgroeid. Natuurlijk een van de liefste kleinkinderen. Ook grote zus Feeline doet het goed al was het wel wennen aan de nieuwe situatie vorige week. Ook nog jarig en in een klein gezelschap aandacht aan besteed. Leuk om straks weer naar Fee en Ber uit te kijken.
Wat een fijn/leuk nieuws dat mama komt en dat je kunt delen wat je daar meemaakt, hoe je woont, wat je doet, wie je kent en de omgeving kan laten zien. Ik weet zeker dat er van beide kanten naar uitgekeken wordt.
Lieve Lot, blijf alle indrukken opzuigen, ga vooral door met schrijven, veel zien, ervaringen op doen. Ik ben er zeker van dat je straks in deze westerse wereld anders bekijkt.
Geniet er ook van. Lieve knuffels Angeline en Peter
-
23 November 2012 - 10:23
Myranda Luyten:
Hoi Charlotte,
Wat een geweldige ervaringen doe je op. Je maakt zoveel mee dat het vermelden waard is. Het is zo'n andere wereld dan die waarin wij ons begeven. Echt bewondering voor je wat je allemaal doet op zo'n jonge leeftijd. Heel veel sterkte. Groet, Myranda -
24 November 2012 - 13:57
Haico Taekema:
Hoi Charlotte,
Dank voor je inspirerende teksten en foto's. Hierdoor komt de Nederlandse hektiek voor mij toch in een ander daglicht te staan.
Nog veel plezier daar en een dikke knuffel van mij.
gr. Haico Taekema -
24 November 2012 - 15:03
Oma Von:
Hallo Charlotte,
Wat een belevenissen, wat een verhalen en wat een mooie foto's, we krijgen een aardige indruk van wat je daar allemaal meemaakt. Benieuwd hoe het je in het weeshuis gaat bevallen, weer nieuwe indrukken, goed hoor.
Hier gaat alles goed en wordt het af en toe wat kouder en bij jou nog steeds warmer of is de hoogste temperatuur nu wel bereikt?
Blijf genieten, dikke kus van ons beiden,oma Von -
29 December 2012 - 13:37
Daphne:
Wat goed dat je genoeg geld bij elkaar hebt gekregen om die twee jongens naar school te laten gaan en gelukkig hebben jullie dat tweede jochie inmiddels weer gevonden! Door je verslagen komen mijn herinneringen terug aan de tijd dat ik met ontwikkelingswerk te maken had (bij het Tropeninstituut en een organisatie tegen kinderarbeid) en daarna in Engeland internationale mensenrechten studeerde.
Ik ben toen o.a. (kort) in India, Nepal en Togo geweest. In WestAfrika was veel te doen over Child domestic servants, kinderen als hulp in de huishouding, vooral meisjes. Zie je dat ook in Ghana? Onderwijs is heel belangrijk, zowel voor jongens als voor meisjes.
Veranderingen kunnen moeilijk zijn, die vragen een mentaliteitsomslag die tijd en inspanning kost. Ik vind het echt geweldig om te zien hoe jij met veel enthousiasme te werk gaat (en er vervolgens zo levendig over schrijft in je blog, dat is leuk voor ons om te lezen en fijn voor jou dat je nu alvast je herinneringen vastlegt en deelt).
Liefs, Daph, X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
